Dostałam kurczaka świeżego od Smith’s, opłukałam go, przyprawiłam i w ogóle nie pachniał. Włożyłam go do naczynia do pieczenia mojej teściowej, upiekłam, a podczas pieczenia w domu pachniało bardzo ładnie. Podałam tylko po to, żeby mój mąż wypluł. Smakuje w 100 procentach jak ryba. Nie zapach, tylko smak. Od czego to może być? Czy to świadczy o tym, że kurczak był niebezpieczny do jedzenia?
W Wielkiej Brytanii, w powojennej erze lat 50-tych i wczesnych 60-tych, cały pieczony kurczak był drogim luksusowym jedzeniem. Dla wielu brytyjskich rodzin oferował rzadką alternatywę dla regularnego niedzielnego pieczonego “obiadu” (lunchu) w miejsce pieczonej wołowiny, wieprzowiny lub jagnięciny, znacznie tańszej w zakupie dla tak zwanych klas pracujących w tym czasie. Był to jeszcze wiek kurczaków z wolnego wybiegu, więc jakość i smak były doskonałe. Żółtka jajek były bogate w kolorze i smaku. Wszystko to zmieniło się w połowie lat 60-tych, kiedy ekonomia skali przekształciła hodowlę kurcząt w nieuregulowany przemysł, tzw. kurczaki “bateryjne” “produkowane” na ogromną, przemysłową skalę. Miliony kurczaków zalały rynek, a koszt detaliczny dla rodziny spadł znacznie poniżej ceny mięsa. Ale te kurczaki były hodowane w strasznych warunkach i karmione “odpadami” produktów ubocznych brytyjskiego przemysłu rybnego, suszonego proszku rybnego lub mini granulatu rybnego. Kurczaki z późnych lat 60-tych, 70-tych i wczesnych 80-tych smakowały rybnie, chyba że kupowane były od ekskluzywnych kurczaków lub pochodziły ze znanych punktów sprzedaży z wolnym wybiegiem. Kurczak baterii dzisiaj poprawiła się z High Street supermarketów przy użyciu ich siłę przebicia, aby odrzucić dostawców ryb karmionych chucks. Może OP natknął się na dostawcę foul-tasting ryby karmione-ptactwo.